ಸುನಿತಾ ಹೆಬ್ಬಾರ್ ಅನುವಾದಿಸಿದ ಜಲಾಲುದ್ದೀನ್ ರೂಮಿಯ ಕವಿತೆಗಳು

೧.
ನಾನು ಹೇಳಿದೆ:
ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳು?
ದೇವರು ಹೇಳಿದ:
ಅವುಗಳನ್ನು ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲಿಡು.

ನಾನು ಹೇಳಿದೆ:
ನನ್ನ ವ್ಯಾಮೋಹದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳು?
ದೇವರು ಹೇಳಿದ:
ಅವುಗಳನ್ನು ಉರಿಯಲು ಬಿಡು.

ನಾನು ಹೇಳಿದೆ:
ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳು?
ದೇವರು ಹೇಳಿದ:
ಅದರೊಳಗೆ ಏನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿರುವೆ ನನಗೆ ಹೇಳು?

ನಾನು ಹೇಳಿದೆ:
ನೋವು ಮತ್ತು ದುಃಖ
ದೇವರು ಹೇಳಿದ:
ನೀನು ಅದರೊಂದಿಗೇ ಇರು…,
ಗಾಯ ಅಂತಹದೊಂದು ಸ್ಥಳ, ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಳಕು ಪ್ರವೇಶಿಸಲು.

೨.
ಕಳೆದ ರಾತ್ರಿ ನಾನು
ವಾಸ್ತವದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ
ಹಿಡಿತವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ
ಮತ್ತು ಹುಚ್ಚುತನವನ್ನು ಆದರಿಸಿದೆ.

ಪ್ರೀತಿ
ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ
ನಾನು ಬಹಿರಂಗ ಪಡಿಸುವೆ
ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಒರೆಸಿಕೋ
ಮತ್ತು ಮೌನವಾಗಿರು ಎಂದಿತು.

ಓ ಪ್ರೀತಿಯೇ
ನಾನು ಬೆದರಿದ್ದೆ ,
ಆದರೆ ಅದು ನೀನಲ್ಲ ಎಂದೆ .

ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳಿತು
ಅಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ,ಅದು ನಾನಲ್ಲ
ಮೌನವಾಗಿರು .
ನಾನು ನಿನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ
ಗುಟ್ಟುಗಳ ಪಿಸುಗುಡುವೆ
ಕೇವಲ ಹೌದೆಂದು ತಲೆಯಾಡಿಸು
ಮತ್ತು ಮೌನವಾಗಿರು.

೩
ಪ್ರೇಮದ ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ
ಚಂದ್ರ ನರ್ತಕನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ಈ ಬೆಳಕಿನ ನೃತ್ಯ,
ಈ ಪವಿತ್ರ ಅನುಗ್ರಹ,
ಈ ದೈವಿಕ ಪ್ರೀತಿ,
ನಮಗೆ ಕೈ ಸನ್ನೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ
ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಮಾತ್ರ
ತಮ್ಮ ಸುಡು ವ್ಯಾಮೋಹದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ
ಜಗದಾಚೆಗೂ ನೋಡಬಲ್ಲರೆಂದು.

ಯಾರು ಶರಣಗತರಾದರೋ
ಅವರನ್ನೇ ಆರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಅವರೊಮ್ಮೆ ಬೆಳಕಿನ ಕಣವಾಗಿದ್ದರು
ಈಗ ಸೂರ್ಯನ ಹೊಳಪಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಅವರು ಜಗದ ಕಪಟದಾಟಗಳನ್ನು
ಹಿಂದೆ ಬಿಟ್ಟುಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ.

ಯಾರು ತಮ್ಮ ಸುಡು ವ್ಯಾಮೋಹದ
ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಹೊಸ ಜಗತ್ತನ್ನು
ಸೃಷ್ಠಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರೆಲ್ಲಾ
ಪುಣ್ಯವಂತ ಪ್ರೇಮಿಗಳು.