ಕೋಡಿಬೆಟ್ಟು ರಾಜಲಕ್ಷ್ಮಿ

ಹೊಸಧರ್ಮವು ಜನರ ದೈವಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಉಡುವ ಉಣ್ಣುವ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತದೆ; ಆಲೋಚನ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬದಲಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಅದು ಸಮುದಾಯದ ಜತೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಇರುವ ಸಾವಯವ ಆಪ್ತ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಭಗ್ನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.

ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇಂತಹುದೇ ಒಂದು ದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಾನು ವಿಭಾಗದ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವಾಗ, ಮಿತ್ರರೊಬ್ಬರು ‘ನೊಸಂತಿಯವರಿಗೆ ಹೃದಯಾಘಾತ ಆಯಿತಂತೆ. ಚೇಂಬರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಕುಸಿದು ಪ್ರಾಣಬಿಟ್ಟರಂತೆ. ನೀವು ಅವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಂತಲ್ಲ?

ಸಂಜೆ ಆವರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಲೈಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಿಲ್ ಕಟ್ಟಿಲ್ಲವೆಂದು ಕರೆಂಟಿನವರು ಕನೆಕ್ಷನ್ ಕಿತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನು ಅವರನ್ನು ನೋಡಲು ಮತ್ತು ಅವರ ಹಾಡು ಕೇಳಲು ಹಂಪಿಯಿಂದ ಬಂದಿದ್ದೇನೆಂದೂ ತಿಳಿಸಿದೆ. ಕೂಡಲೇ ಮುದಿದೇಹದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಚೈತನ್ಯ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿತು.

ಸುರಕೋಡರ ಜಾತ್ಯತೀತ ಸಂಗಾತಿಗಳ ಸಹವಾಸ ನನ್ನ ಅನುಭವಕ್ಕೂ ಬಂದಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಒಬ್ಬ ಜನಪದ ಗಾಯಕನನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ರಾಮದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅವನು ಮನೆಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಿರಸಂಗಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಏನೂ ತೋಚದೆ ಚಾದಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ಸುರಕೋಡರಿಗೆ ಫೋನು ಮಾಡಿದೆ.

‘ಸತ್ಯವ್ರತ’-ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಆಡಂಬರವೂ ಇದೆ. ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವೂ ಇದೆ. ಇಂತಹ ಹೆಸರನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಧೈರ್ಯಬೇಕು. ಸತ್ಯವ್ರತರು ಈ ಹೆಸರನ್ನು ಸತ್ಯವನ್ನು ಒಂದು ವ್ರತದಂತೆ ಪಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಂಧೀಜಿಯಿಂದಲೇ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿರಬಹುದು.